Skip to main content

Komponimet kimike inorganike në qelizë


Elementet kimike – Sot përmes metodave të njohura hulumtuese është bërë e ditur se prej 106 elementeve kimike të sistemit periodik, 70 elemente janë gjetur në qelizë ndërsa 40% e tyre janë elemente biogjene (jetëdhënëse). 

Prej elementeve kimike që e ndërojnë qelizën më së tepërti ka Oksigjen – 70%, Carbon – 18% dhe Hidrogjen – 10%, që do të thotë se vetëm këto tri elemente kimike marrin pjesë 98% të qelizës. Të gjitha elementet e tjera që janë prezente në qelizë marrin pjesë vetëm 2% dhe kështu ato ndahen në 3 grupe që janë: makroelemente, mikroelemente dhe ultramikroelemente.
  1. Makroelementet – janë elemente kimike që gjenden në sasi ma të mëdha në qelizë dhe kanë funksione më tepër për qelizën, këtu bëjnë pjesë: Azoti(N), Sulfuri(S), Fosfori(P), Kaliumi(K), Kalcium(Ca), Hekuri(Fe), Ar etj.
  2. Mikroelementet – gjenden në sasi më të vogël dhe kanë funksione më pak në qelizë, e ku nëjnë pjesë: Flouri(F), Bariumi(Ba), Zinku(Zn), Bori(Bo), Bakri(Cu) etj.
  3. Ultramikroelementet – janë elementet kimike që janë gjetur vetëm në gjurmë dhe ende nuk iu dihet funksioni në qelizë, e ku bëjnë pjesë: U, Ra, Hg, ari, argjendi etj.

Elementet kimike në qelizë gjenden në formë të jonizuar dhe quhen elektrolit. Hulumtimet na tregojnë se ka unitet sa i përket përbëries kimike në mes të gjallës dhe të vdekurës. P.sh. elemnentet e njejta i hasim edhe në qelizë edhe në Tokë. Në mes  të gjallës dhe të vdekurës dallon përqëndrimi i këtyre elementeve, p.sh. në Tokë mund të ketë silic deri në 33% kurse në qelizë vetem 0.18%, pastaj oksigjeni në tokë është 4% kurse në qelizë 70%.

Uji – paraqet komponentë shumë të rëndësishme inorganike për funksionimin e qelizës. Në përbërjen e qelizës hasen dy tipe të ujit: ujë i lirë që është 96% dhe ujë i lidhur 4-5%.

  1. Uji i lirë – paraqet tipin e ujit i cili vazhdimisht hargjihet por edhe vazhdimisht ripërtrihet. Ky tip i ujit shërben për të tretë toksinat (helmet) dhe për t’i larguar ato në ambientin e jashtëm (si urinë, djersë etj.)
  2. Uji i lidhur – që zë 4-5% të ujit në qelizë nuk guxon të hargjohet sepse ai i lidhë strukturat ndërtuese të qelizës. Ky lloj uji nuk ngrinë në 0°C por ngrinë në -40°C.

Sa i përket pjesmarrjes procentiale mund të themi se më së paku ujë ka në zmaltin e dhëmbëve(10%); në spore dhe fara(10-14%); në trupin e përgjithshëm(66%); në trupin e bakterieve(78-87%) kurse më së tepërmi ujë haset tek shalqiri, kandilat e detit, trangujt, domatet, pjepri edhe mi 95% ujë. Nga këto të dhëna lind thënia “Pa ujë nuk ka jetë”.

Kriprat minerale – paraqesin komponimet inorganike të cilat mirren në sasi shumë të vogla por që kanë vend kritik për funksionimin e jetës te organizmat e gjallë, kjo për faktin se kriprat minerale e mundësojnë senzorimin , dmth. me ndihmën e tyre gjallesa e përcakton dritën dhe errësirën, të nxehtit-të ftohtit, të dëgjuarit, dhembjen etj. Prej kriprave minerale më të rëndësishme janë: kloruret, fosfatet, sulfatet, karbonatet dhe bikarbonatet.

TEST-Komponimet kimike inorganike në qelizë

Comments

Popular posts from this blog

Karbohidratet

Karbohidratet (sheqernat) – janë komponime kimike organike të cilat në aspektin elementarë kimik janë të ndërtuara prej karbonit, hidrogjenit dhe oksigjenit. Në aspektin molekular karbohidratet ndahen në tri grupe: monosakaride, oligosakaride dhe polisakaride. Monosakaridet – janë sheqernat më të thjeshtë të cilat nuk mund të zbërthehen në sheqerna edhe më të thjeshta. Formula e përgjithshme e tyre është Cn(H ₂ O)n që do të thotë se për ç do   atom karboni e kemi një molekulë ujë, prandaj edhe sheqernat mund t’i quajm në përgjithësi si hidrate të karbonit.  Monosakaridet ndahen varësisht prej numrit të atomeve të karbonit të cilat i përmbajnë në molekulën e tyre. Në vartesi nga kjo dallojmë: trioza (me tri atome të C), tetroza (me 4 atome të C), pentoza (me 5 atome te karbonit), heksoza (me 6 atome te C) dhe heptoza ( me 7 atome te karbonit). Triozat – janë monosakaridet më të thjeshta të cilat nuk i hasim kurr si të lira në natyrë por i hasim si ndërmjetës me

Lipidet

Lipidet  janë komponime kimike organike që në aspektin elementar kimik së paku duhen të kenë karbon, hidrogjen dhe oksigjen. Kurse në aspektin molekular lipidet janë të ndërtuara prej dy mulekulave të ndryshme që janë gliceroni dhe tri molekula të acideve të larta yndyrore. Nëse lipidi përmbanë vetëm glicerol dhe acide të larta yndyrore ai quhet lipid i thjeshtë. Nëse lipidit të thjeshtë i shtohet edhe ndonjë atom tjetër (fosfor, azot ose ndonjë molekulë tjetër atëherë kemi të bëjmë me lipid të përbërë . Prej lipideve të përbëra më të rëndësishme janë fosfolipidet të cilat hyjnë në ndërtimin e membranave qelizore. Në lipide sistemohen edhe sterinat, komponime këto organike që në aspektin e ndërtimit nuk kanë asgjë të përbashkët me lipidet e vërteta (triglicerine) ato janë kryesisht të ngjajshme me lipidet e vërteta për nga vetitë kimike (nuk treten në ujë por vetëm në tretësa organik). Prej strinave përfaqës

Proteinat

Proteinat – janë komponime kimike organike të cilat në aspektin elementar kimik janë të përbëra (ndërtuara) së paku prej karbonit (C), hidrogjenit (H), oksigjenit (O) dhe azotit (N). Në aspektin molekularë proteinat janë të ndërtuara prej aminoacideve. Aminoacidet – janë gjithashtu komponime kimike organike, të cilat në molekulën e tyre e kanë grupën funksionore amine   (NH ₃ ) që është bazë dhe grupën funksionore karboksile që është acid.  Sot janë të njohura rreth 200 lloje aminoacidesh ku 180 prej tyre janë sintetike (të krijuara në laborator) dhe vetëm 20 lloje janë aminoacide natyrore . Vetëm këto 20 lloje të aminoacideve natyrore mund të hyjnë në ndërtimin e qelizave të gjalla. Këto 20 lloje të aminoacideve natyrore ndahen në dy grupe:  Aminoacide esenciale (të pazëvendësueshme) dhe  Aminoacide joesencial (të zëvendësueshme) Ve ç oria kryesore e aminoacideve është aftësia e tyre për të reaguar në mes vete dhe për të krijuar lidhjen peptidike e cila e mundëson